Het einde van de herenfiets
Peter Stiekema
Nou rijd ik zelf al een kleine zestig jaar op een jongens- dan wel herenfiets (beide termen worden binnenkort in het regeerakkoord verboden, zal een dezer dagen wel uitlekken in het Algemeen Dagblad) maar ik heb zelden problemen gehad. Ben wel eens zwaar gevallen, vooral met de racefiets, maar dat had niets met mijn (ijzeren, ik zet het er maar even bij) stang te maken.
Natuurlijk, het is mij ook wel eens overkomen dat ik met de voeten van de pedalen raakte en dan, hard fietsend, met mijn kloten op de stang terecht kwam, die dan vervolgens enige tijd in de buurt van mijn amandelen verbleven, maar erg veel heb ik daar niet van geleden. En wat moet je nu met spreekwoorden als iemand op stang jagen of iemand stangen?
Wat een onzin eigenlijk. Hebben die gasten bij VVN nou niets beters te doen? Moeten we motorfietsen en brommers dan maar gaan verbieden omdat er zich tussen je benen een tank met een liter of veertig benzine bevindt? En meteen maar even het nemen van strafschoppen en pinanties (ik schrijf het maar even fonetisch) bij voetbalwedstrijden maar afschaffen, want een harde (voet)bal in je kruis is ook niet alles en van koppen krijg je hersenletsel.
Nee, dit is allemaal van een CDA-achtige betutteling. Van het niveau om ’s morgens de schoolkinderen voor aanvang der lessen, zoals CDA-leider Buma voor de verkiezingen voorstelde, het Wilhelmus te laten zingen. Hij werd toen weggehoond door vrijwel alle partijen, maar nu blijkt dit ,aldus het AD, zelfs in het regeerakkoord te worden opgenomen. Scholen krijgen de plicht om onderwijs te geven over het Wilhelmus, zingen inbegrepen. Om het nationale gevoel te versterken. Ik zou het als leerling wel weten: pas na het zingen de school in.
Dit dus #herenfiets pic.twitter.com/8XlOun5hpU
— Annette Velthuis (@fotojasmyn) 16 augustus 2017
Volgens mij wilde die man gewoon van zijn vrouw af. Ideaal zo’n herenfiets (lol).