hhBest – Sinds 1996

J.C.M. van der Schoot

egenjarige Tijn uit het Limburgse Kronenberg was met zijn ouders en zijn broertjes speciaal naar Eindhoven getogen om zijn PSV-idolen te ontmoeten. Want het was in Eindhoven fandag en dan….Ja dan kun je de voetballers echt van dichtbij zien en dan krijg je een handtekening. Maar helaas. Er liep iets mis. De lange rij wachtenden voor het stadion schoot niet op, de deur ging op slot en dat was het dan. PSV kon de drukte niet aan. Tijn heeft de hele terugreis in rouw doorgebracht om zijn gemiste kans. Hij was niet de enige, die heel wat traantjes liet. Menig leeftijdgenootje hield het volgens de krant vanwege dezelfde tegenvaller niet droog. Ook de ouders waren zeer teleurgesteld.

Waarom schrijf ik hierover?. Omdat ik met Tijn te doen heb. Hij heeft zijn ouders laten weten, dat hij ondanks alles toch PSV-fan blijft. Nou Tijn; dat zou ik niet doen. Je bent nu bij de neus genomen en ik kan je verzekeren, dat dit niet de laatste keer zal zijn, want op de keeper beschouwt, verloopt het leven van een voetbalfan niet over een pad van keurig groen gras.

Je wilde je helden zien, aanraken, een handtekening, met hen op de foto en je koestert de hoop dat je aan de hand van een van je helden aan het begin van een wedstrijd met hem het veld mag oplopen. Je helden zijn -zo hoor je steeds – je rolmodellen, je voorbeelden voor het leven. Tijn, dat is niet waar. Trap er niet in, trap wel tegen de bal want dat is best leuk en je blijft er fit bij. Maar vergeet al de kletspraatjes, opbutserij, gebrul en patserig gedoe rond de bal, want het gaat niet om jou, maar om de centen, veel centen…

Ik weet het Tijn. Je hebt ‘ n tijdje geleden bij een kampioensfeest de burgemeester inderdaad keihard op de tv horen schreeuwen:’Waar zijn de helden? Daaaaar…. zijn de helden’. Heb jij ze toen wel gezien? Ik niet, niet een!

Nee Tijn. Helden zie je niet, maar begrijp me goed, ze bestaan wel. Maar niet bij een huldiging op een plein op het bordes van een gemeentehuis. Waar ze dan zijn? Meestal op onopvallende plekken, binnenkamers. Daar zijn de helden, duizenden helden Tijn, teveel om te tellen. Wat ze daar doen? Nou Tijn, ze zorgen voor de oudere mensen. Ze werken keihard en worden matig betaald of ze doen het helemaal vrijwillig. Mocht je mij ooit tegen komen Tijn, dan vraag je me zachtjes: waar zijn de helden. Dan fluister ik: daar Tijn, zie je die huizen, daarbinnen zijn de helden. Weet je wat Tijn, vraag het je ouders ook maar ’ns.

Een reactie op “Over PSV-fan Tijn, die zijn helden niet zag…”