hhBest – Sinds 1996

ermoord met een mes aan het altaar in de kerk van Saint-Etienne-du-Rouvray. Gedood ‘om zijn geloof’. Is Jacques Hamel (86) een martelaar volgens de r.-k. traditie? Zo eenvoudig ligt het kennelijk niet, volgt men de beschouwingen in de Franse katholieke krant La Croix, ijverig geciteerd door Le Huffington Post.

Priester Jacques Hamel begroet een parochiaan. Still uit een filmpje op Le Huffington Post –>

In de prille discussie, volgend op het drama in het Normandische dorpje, ‘n soort voorstad (30.000 inwoners) van Rouen, verwijst men naar het uitgebreide dossier over de 19 religieuzen, die in de jaren negentig in Algerije zijn vermoord, dat zou moeten leiden tot hun zalig-, respectievelijk heiligverklaring. Met andere woorden: dat gaat zomaar niet.

Essentieel is steeds de ‘levenswandel’ van de personen om wie het gaat. Wat dat betreft is het oordeel over de abbé onverdeeld gunstig. Zowel dat van zijn superieuren als dat van de parochianen/dorpelingen. De Brabantse bisschop Marinus Bekkers, onlangs nog uitvoerig herdacht, had als lijfspreuk Niemand leeft voor zichtzelf. Uit de getuigenissen over Hamel in de Franse media, valt steeds weer af te leiden: Hij wijdde zijn leven expliciet aan anderen.

Deze priester mag dan hoogbejaard zijn geweest, hij ruilde zijn emiritaat op verzoek van de pastoor van Saint-Etiënne in voor continuering van zijn pastoraal werk. Hij deed dat, midden in het leven staand en in de actualiteit; refereerde stelstelmatig aan de situatie in Frankrijk en ‘bad volgens de christelijke traditie voor zijn vijanden.’ Dat waren niet ‘de moslims’. Integendeel, hij was bevriend met de imam ter plaatse, een vriendschap die absoluut wederkerig was.

Kenmerkend detail voor de goede verhoudingen in Saint-Etienne-du-Rouvray: de moskee is er gebouwd op een terrein dat eigendom is (of was) van de r.-k. parochie.