hhBest – Sinds 1996

J.C.M. van der Schoot

ou mijn maandag is meer dan flut, om maar geen ander woord te gebruiken. Wat ik miste was een foto, formaat minimaal een halve pagina, met een agressieve schreeuwende kop met daaronder een veld van tatoeages. Zo moet de voorpagina op maandag eigenlijk toch zijn? Het liefst zie ik op zo’n kop ook nog graag een doodskop met als tekst: Devil player. Devil hunter mag ook. Klinkt allebei grensverleggend en daar moeten we het toch van hebben? Vlug naar sportpagina 1. Biertje? De krant vraagt of ik een biertje lust. Zo vroeg al! De matchwinnaar werd bekogeld met bier, zegt de krant rechts van de foto.

Verderop lees ik dat de matchwinnaar aan het eind van de wedstrijd de bal meenam op zijn borst. Kijk, dat is ‘ns wat anders, denk ik intussen. Slim gedaan, tactiek, wat uitgekookt is die man! Daarna lacht de winnaar dat ie even over de boarding sprong en zegt hij vreugdevol: ’Het was er nog spekglad door de bierdouche, die ik kreeg. Ach ik zit er nu niet mee’.

Nou, ik wel! Zou dat bier van Bavaria zijn geweest of van Dommelsch? Ik durf niet te gokken, want als ik gok op bier van Dommelsch, vliegt er zo meteen een mail binnen: Sufferd, laat je ‘ns beter informeren: het was ons bier! Hoe is het in godsnaam mogelijk, dat u niet weet wie de biersponsor is. Zitte gij dan nooit bij het voetbal?

Ik zal bedeesd antwoorden: Neen nooit. Excuses voor mijn afwezigheid en onkunde. Nogmaals excuses, want -ziet u- ik dacht dat het schuim op de foto nogal aan de royale kant was… De mail antwoordt: Denken, denken? Man, schei toch uit met denken. Je hebt niet te denken en daarmee uit’.

Mooie reclame, grinnikte de manager van het bier: Philips, biertje! Schuim op de winnaar met gretige open mond en met zijn oogjes dicht vanwege de heerlijke smaak. Wat willen we nog meer?

Nou voor mij is het niet genoeg. Liever nog wat tatoeages op die blote armen.

Wat zie ik verderop? Een bekend gezicht: Hugo Borst. Boven zijn stukje staat: Het vieze boekje van Fledderus. Wat zou dat voor een vies boekje zijn en wie is Fledderus? Ik zou het niet weten, nog sterker: ik hoef het niet te weten. Maakt mij niet uit of er vandaag weer eentje meer is, die mij voor sufferd uit maakt. Laat maar komen.

Ik zie dat het stukje van Hugo opgesierd is door een roodgedrukte tekst: ‘Van al zijn trucs en streken houdt Fledderus trots aantekeningen bij’. Zou Hugo geen Borst heten, maar Fledderus? Zou kunnen. We hebben het toch zeker wel over dezelfde Hugo, die ijverig aantekeningen hield van het gedrag van zijn moeder? Die had dan ook Alzheimer. Daar schrijft hij toch ook altijd over? Echte schrijvers zijn van alle markten thuis. U zit goed: Hugo heeft zijn stukjes over zijn moeder gebundeld in een boekje. Kwam al binnen op nummer 1 op de booklist nog voor het gedrukt was. Echt een boekje dat past in de kerstsfeer, waarin gevoelens geacht worden de vrije loop te nemen. Hugo helpt ons daar bij. Onvervalste kerstsfeer!

Heb me tenslotte uitputtend vermaakt met een uitvoerig artikel over een dame, die in kerstsfeer doet. Heb er ook veel van geleerd. Ze reist zelfs naar Londen om te kijken wat de kersttrends zijn en blogt daarover dan op haar website. Zelden in de donkere dagen voor kerstmis zo’n prettig en positief artikel zo spontaan en zonder enige ergernis tot mij genomen.

U en ik, zo zegt de dame en met haar de redacteur, houden dit jaar van papieren decoraties, de tafel moet dit jaar gedekt zijn in wit met koper en graag ook een vogeltje in de kerstboom. De kleuren rood, wit en groen mogen blijven, maar pas op: kerstlichtjes in de boom graag blauw, maar vergeet dan a.u.b. niet een warme tegenhanger aan te brengen in de vorm van donker bruin, brons of koper. Ik miste hier wel het engelenhaar, maar dat komt wel goed.

Dit artikel maakte de maandag toch wat minder flut. Zo’n artikel is dan ook echt ander bier. Van Wie? Ik zou het niet weten, misschien wel van Hugo.