Eindhoven Airport, een verhelderende dialoog
J.C.M. van der Schoot
Gesprek tussen Wilma Mansveld en Hans Alders:.
Hans Alders: Het blijft gegarandeerd een verdeeld advies.
Staatssecretaris Wilma Mansveld: Niet erg Hans. Snap ik ook wel. We komen er wel uit. Je kent het draaiboek.
Alders: Om misverstanden te voorkomen: U bedoelt dat ik mijn nieuwe ultieme poging moet ondernemen, maar dat het advies verdeeld mag blijven.
Mansveld: Goed begrepen Hans. Kom maar op met je ultieme poging. Ik had toch mooi geregeld, dat er in de Kamer geblaft zou worden. Bijten kunnen ze niet. Maar ik wilde er persoonlijk ook wat uithalen. Wat is nog mooier dan een staatsecretaris, die naar de Kamer luistert. Echt mooi man! Democratie bestaat nog.
Alders: Vind ik toch niet leuk. De mensen zullen denken dat de Kamer het voor het zeggen heeft en dat Hans een worst is.
Mansveld: Kom op Hans. Het gaat er niet om wat de mensen denken, het gaat er om wat we zo geloofwaardig mogelijk binnen halen. Dat weet je toch. Hier komen we prima uit. Geen mens krijgt er straks een speld tussen, vertrouw maar op mij. Het uitgangpunt is en blijft: economie nummer 1. De meerderheid van ons volk denkt er zo over, dus geen zorgen. Het democratisch proces krijgt zijn keurige verloop.
Alders: Weet ik natuurlijk ook wel, maar ik sta toch te kijk. Een krant hier kopte: Teruggefloten.
Mansveld: Ja, Hans. Dat is je baan. De mensen moeten echt de indruk krijgen, dat ik hoogst ontevreden ben zoveel te meer halen we binnen. Goed gedaan van die krant! Prima steuntje in de rug. Echt Hans, je hebt een prachtige job met veel perspectief. Maak je borst maar nat als je in Groningen echt aan de slag gaat. We blijven verkondigen, dat je een gezaghebbende en bekwame figuur bent. Blijf het uitstralen Hans. Dat hoeft niet iedereen te geloven, als de meerderheid het maar gelooft. We blijven achter jou staan. Geloof breekt wetten, nietwaar? Jij hebt geen last van kiezers of van een partij. Wat wil een mens nog meer.
Alders: Zeker, zeker. Dus het wordt: ultieme poging mislukt?
Mansveld: Prima, geen punt. We zijn dan met zijn allen tot het uiterste gegaan. Ik toon me dan een besluitvaardige dame. Mooi toch? Voorlopig ook geen berichten over toenemende bezorgdheid voor de gezondheid in de Eindhovense regio. Zien we later wel. Niet alles tegelijk oplossen. Als dit achter de rug is, hebben we voor jou weer een nieuwe klus in het zuiden. Groei van de veehouderijen, groot economisch belang, maar een hoop gedonder: Megastallen, mestvergisters, klachten over gezondheid, stankoverlast voor omwonenden….
Alders: Speelt dat zo erg?
Mansveld: Jazeker. Begin je maar alvast in te lezen. Nog even een tip Hans. Laat Meijs van Airport na mijn besluit nou niet meteen zo enthousiast staan te juichen. Spreek met hem af, dat hij terughoudend reageert. Zoiets als: het is een zeer grondige democratische afweging geweest. We kunnen met het besluit van de staatsecretaris vooruit. We kunnen er mee leven.
Alders: Ik spreek Meijs vandaag nog. Maar we kunnen toch zeker wel de fles koud zetten?
Mansveld: Natuurlijk. Het zij jullie van harte gegund. Al bij al toch een mooi succes. Daar mag op gedronken worden. Wat mij betreft hoeft het niet bij een fles te blijven.
Alders: Nou proost dan.
Mansveld: Denk er aan, alleen binnenkamers. Naar buiten toe, vooral bescheidenheid en zeker geen drank. Benadrukken, dat weliswaar niet alle zorgen van de baan zijn, maar dat Airport kan groeien. Zoiets dus. Terloops er ook op wijzen, dat het hier ondanks de verdeeldheid tussen de partijen aan je tafel een goede zaak betreft voor de economische belangen van de regio, van het land en van Europa.
Alders: Ik ben het helemaal met u eens: nogmaals proost.