Archive for januari, 2015
Pastoor heeft lak aan mensenrechten
Als ik in de krant – het ED – lees wat er allemaal in de parochie Reusel-De Mierden aan de hand is, dan heeft de pastoor daar lak aan de mensenrechten. Wat dat betreft is-ie eerder een kind van de middeleeuwen dan iemand die met de eigentijdse paus Franciscus door een deur kan.
Meer op Manieren
Wat doen we met roodharige vrouwen?
Schitterend. Onze San uit Almere debiteert het woord van 2015:habbiebabbie. Ik kende wel zoiets, namelijk in het volgende citaat vanGerard Reve: ‘Allemaal op de tjoekietjoekieboot naar takkietakkieland’. Dat was natuurlijk ironie, columnisme, humor en uiteraard: het is Gerard Reve joh! Maar wat een gruwelijke uitdrukking eigenlijk, het is niet alleen het woord van 2015, het is ook een woord dat Geert Wilders graag zal gaan gebruiken om de vreemdelingenhaat verder aan te wakkeren.
Meer op SanteLOGie
‘Follow the money en afknijpen die boel’
’s Morgens om tien over zes switch ik altijd van Radio 1 naar BNR want, om met een nachtluisteraar te spreken, dan heb ik het wel gehad met de muziek op die nieuwszender. Nu waren die eerste tien minuten wel interessant, want het ging natuurlijk over de State of The Union van Obama, die zich door niets, ook niet door de absolute meerderheid van de Republikeinen in het Amerikaanse parlement, uit het veld laat slaan. In dit geval liet hij – wat VS-presidenten in hun jaarlijkse troonrede zelden of nooit doen – het woord veto vallen.
Meer op Manieren
De PvdA en de manipulaties van de VVD
Afgelopen weekend ging de Partijraad van den PvdA schoorvoetend en licht morrend akkoord met voortzetting van den coalitie met de VVD. Dat werd niet met zoveel woorden uitgesproken, maar het resultaat kwam er wel op neer. Het kwam de partij te staan op een storm van verontwaardigde tweets – maar dan vooral van mensen die er niet bij vermeldden wat het alternatief dan zou moeten zijn.
Meer op SanteLOGie
Schiere monniken terug?
Een drietal cisterciënsers (trappisten) uit Diepenveen houdt een verkennend verblijf op het waddeneiland Schiermonnikoog, in verband met een eventueel permanente vestiging. Ze werden op de aanlegsteiger van de veerboot door de burgemeester verwelkomd.
Cisterciënsers, toen schiere monniken genoemd vanwege hun toenmalig grijs habijt, verrichtten in de vroege middeleeuwen al ontginnings- en waterstaatswerk op het eiland, vandaar de naam Schiermonnikoog.
Sinds 1961 hebben ze er zelfs een standbeeld en ook in het gemeentewapen staat een monnik.->
Meer op LC.nl
FF kleie
Porta Potty prank. pic.twitter.com/z6uk3iaNRo
— Best Pranks (@Derpey) 27 oktober 2014
Op het internet circuleren dagelijks ontelbare ‘grappige’ filmpjes. Hier is wel heel veel werk van gemaakt. De uitdrukking ‘kleie’ is Rotterdams en kwam ik dezer dagen tegen in de even amusante als ontroerende film ‘Marathon’ met o.a. Van Waardenburg.
‘De Autonauten’: een boek als geen ander
Boekbespreking door Sante Brun
Lees je een boek anders als je vooraf weet dat een van de twee schrijvers nog vóór het boek helemaal gereed is zal overlijden aan een ziekte die al aanwezig geweest moet zijn tijdens het opdoen van de ervaringen waarover het boek zal gaan? Volgens mij verandert dat je houding ten opzichte van het boek radicaal – je gaat ongewild zitten speuren naar signalen die er op zouden kunnen duiden dat de schrijvers beseffen dat ze wellicht aan hun laatste reis, letterlijk hun laatste reis bezig zijn.
Die signalen zijn er niet.
Achterom kijken 76
In deze serie, getiteld Achterom kijken, plaats ik mijn hoofdzakelijk documentaire foto’s, gemaakt in onder meer Friesland (1956-1961) en Noord-Brabant (vóór 1956 en sinds 1961), maar ook wel in het buitenland. Meer info hierover. Klik op de foto voor het originele exemplaar. De complete serie is via ‘Rubrieken’ in het menu (links) te bereiken. © Guido t’ Sas |
Veerdienst Enkhuizen-Stavoren (zoals tot 1963)
Toeristen en dagjesmensen rond 1960 in de haven van Stavoren bij het ss Van Hasselt, dat tot eind mei 1963 de veerdienst Enkhuizen-Stavoren onderhield. Ooit was deze veerdienst over de Zuiderzee, later dus IJsselmeer, de ‘kortsluiting’ van de NS tussen Holland en Friesland. Er waren zelfs schepen, die goederenwagons vervoerden. De geschiedenis van de veerdienst wordt uitvoerig beschreven op Wikipedia.
Het stadje Stavoren, vooral belend door de sage Het Vrouwtje van, heette ‘in mijn tijd’ officieel Staveren. Dat is zogenaamd stadsfries. De Friese benaming is Starum.
Dansen op een vulkaan
Peter Stiekema
En? Al een exemplaar van de Hebdo bemachtigd? Ik zag op de regionale zender L1 dat er in Limburg zegge en schrijve twee exemplaren beschikbaar waren, bij een boekhandel in Sittard. Die waren een paar dagen geleden al besteld. Waarschijnlijk door de twee Limburgers die de Franse taal enigszins machtig zijn (u begrijpt, ik ben geen Limburger). Zou Frans Timmermans er al eentje hebben, het talenwonder dat zo veel talen spreekt, maar er helaas zo weinig in weet te zeggen? Behalve als het ten eigen voordele is, uiteraard. Hij zal in zijn nieuwe functie wel een vliegtuigje gecharterd hebben om er in Parijs een paar te laten halen.
Jan Jambon, minister van veiligheid België:
Proper opgeruimd.
(VRT)
Jaag ook eens op vrachtwagens
Ja leuk, de jacht op de jihadisten. Ik had nog wel een snedig antwoord geweten voor Diederik Samsom, toen de blonde jihadistenjager uit Venlo hem zijn bevinding meedeelde: hij was ziek in het hoofd. ‘Hartelijk dank, dokter Wilders voor deze duidelijke diagnose,’ was het juiste antwoord natuurlijk geweest.
Wat ook een leuke jacht zou zijn, dat is de jacht op de vrachtauto.
Meer op SanteLOGie
Marc zingt: Toen De Torens Er Nog Stonden
Marc de Koninck Dit is een vrolijk lied over het eind onzer beschavingNa ’n millennium of twee is ’t wel mooi geweest De meest recente daden van terreur voer ik ter staving Van ’t feit aan dat ’t uit is met ons christelijke feest |
Maar één (mis)stap: van podium naar politiek
Het is zo lang geleden dat Jacobse en Van Es van de Tegenpartij werden doodgeschoten tijdens een poging tot een staatsgreep – om precies te zijn op 10 mei 1981 – dat we er helaas weinig van kunnen terugvinden. Wel dat Kamervoorzitter Dolman namens de Tegenpartij jolige vragen heeft gesteld aan de minister van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk werk, over illegale reclamespots van ‘Haagse vrije jongens’.
Meer op SanteLOGie
Leeuw in heraldiek, nogal macho
De leeuw als heraldisch symbool is nogal macho. Kijk maar eens op Wikipedia, het barst in West-Europa van de leeuwen in wapens en (daarvan afgeleid) op vlaggen. Zij zullen hem niet temmen, de fiere Vlaamse leeuw. Niet zelden is een nogal geprononceerde penis op de buik geplakt, wat niet bepaald overeenkomstig de natuur is. Een slapende leeuw (-> van Wikipedia) op wapen of vlag is hoogst zeldzaam.
De gewone moslim als tegengif
Arnold Verplancke
Als je steeds maar aanslagplegers op televisie ziet die Allahu Akbar roepen, dan lijken alle moslims uit op geweld. Maar reizend door het Syrië van voor de oorlog, door Jordanië, door Iran ontmoet je slechts vreedzame en open mensen.
Spoorzoeken
Eigenlijk wil ik het over twee Bestse dossiers hebben, eens kijken of dat lukt. In het voetspoor van burgemeester Van Aert, die de straat was overgestoken om op de publieke tribune de raadsavond over cultuur- en dansonderwijs te volgen, heb ik dat debat maandagavond om ’n uur of tien verlaten, tegen mijn buurvrouw zeggend: ‘Ik zie morgen wel wat de krant hier van bakt.’
De verslaggever van het ED moet intussen hebben zitten gniffelen, want die had voor de dinsdagkrant een bijzonder aardige scoop: vijf ondernemers hebben het gebouw van de Rabobank in het centrum voor acht ton gekocht en zijn bereid dat te verbouwen voor huisvesting van de culturele hotspot en aan de gemeente ‘voor een redelijke prijs’ te verhuren.
Meer op Manieren
(Gesproken column Omroep Best, 14.01.15)
De verborgen talenten van Sjoerd Andringa
Boerderij bij Tietjerk, aquarel van Sjoerd Andringa (1921), de bekende Friese nieuwsfotograaf van wiens tekeningen en schilderijen een expositie is ingericht in Leeuwarden.
Een oeuvre van (ook) onschatbare documentaire waarde
Je kon het hem, zo rond 1960, toen hij in de kracht van zijn leven was en een van de bekendste fotografen van Friesland, wel eens horen zeggen: ‘Even een krabbeltje maken.’ Want Sjoerd Andringa, inmiddels 93, is van huis uit tekenaar en schilder. Het kreeg in die tijd nauwelijks of geen aandacht, want hij stoof immers dagelijks in zijn witte Fiat-sportwagen door de provincie op weg naar ‘het nieuws’. Een halve eeuw later, toen hij definitief ‘op rust’ ging, vonden zijn kinderen in het ouderlijk huis aan de Leeuwarder Molenstraat 1300 tekeningen, aquarellen en schilderijen die tesamen een tijdbeeld opleveren van Friesland in het midden van de vorige eeuw. Werk van buitengewone artistieke kwaliteit (vooral de aquarellen, vind ik) en van onschatbare documentaire waarde.
Een middag met France 2
Het leven van staatshoofden en regeringsleiders heeft soms, misschien wel vaak, iets surrealistisch. Meestal kunnen ze nergens bij zijn omdat ze het te druk hebben met andere dingen, maar gisteren in Parijs was toch een waardevolle collectie bijeen. Ze gingen vanaf het Elysée met vier zwarte bussen naar een brede boulevard, Voltaire, meen ik, en werden daar opgesteld, direct achter het hoofd van de stoet die van Place de la Republique naar Place de la Nation zou wandelen.
Meer op SanteLOGie
Achterom kijken 75
In deze serie, getiteld Achterom kijken, plaats ik mijn hoofdzakelijk documentaire foto’s, gemaakt in onder meer Friesland (1956-1961) en Noord-Brabant (vóór 1956 en sinds 1961), maar ook wel in het buitenland. Meer info hierover. Klik op de foto voor het originele exemplaar. De complete serie is via ‘Rubrieken’ in het menu (links) te bereiken. © Guido t’ Sas |
Een echte heirbaan van de Romeinen
In Frankrijk, in dit geval de Vogezen, kun je van alles aan erfgoed tegen komen. Zie Achterom kijken 74 (het oorlogsmonument in Nouveau Art). Maar dit hier, eveneens in genoemde streek, is een restant van een echte Romeinse heirbaan (spreek uit: heerbaan), dus in de eerste plaats aangelegd ten behoeve van de tegen de Galliërs optrekkende cohorten. Heer(schaar) betekent leger. De weg, geplaveid met rotsblokken, licht daar echt in de middle of nowhere. Er gaat nooit meer een kar overheen, hooguit ‘n enkele wandelaar. Ik maakte de helaas wat onscherpe foto in september 1996.
Weer eens genaaid
Ineens verschijnen er allerlei artikelen (zie oa. het artikel van Sander Heijne op De Correspondent ‘De feiten tonen aan: een crisis bezuinig je niet de wereld uit’ waaruit blijkt dat wij, eenvoudige eters van boterhammen, na 2008 ook in 2012 op opzichtige wijze zijn genaaid door wat ze in vakbondskringen ‘het grootkapitaal’ plegen te noemen.
Meer op SanteLOGie