hhBest – Sinds 1996

Peter Stiekema

En? Al een exemplaar van de Hebdo bemachtigd? Ik zag op de regionale zender L1 dat er in Limburg zegge en schrijve twee exemplaren beschikbaar waren, bij een boekhandel in Sittard. Die waren een paar dagen geleden al besteld. Waarschijnlijk door de twee Limburgers die de Franse taal enigszins machtig zijn (u begrijpt, ik ben geen Limburger). Zou Frans Timmermans er al eentje hebben, het talenwonder dat zo veel talen spreekt, maar er helaas zo weinig in weet te zeggen? Behalve als het ten eigen voordele is, uiteraard. Hij zal in zijn nieuwe functie wel een vliegtuigje gecharterd hebben om er in Parijs een paar te laten halen.

Ik had bijna geschreven ‘Heb do al een exemplaar van Charlie?’.  Ze schijnen geld waard te zijn, zo lang het duurt natuurlijk.  Mocht ik nakomelingen hebben gehad, wat Allah en andere middelen gelukkig hebben verhoed, dan had ik in mijn tuin een tijdcapsule begraven (zeker 150 jaar) met daarin de een na laatste en de allernieuwste Charlie Hebdo  (en misschien ook nog de editie van volgende week, o, nee ze slaan een week over). Ja, en een exemplaar van De Telegraaf waarin over de helft van de voorpagina geblokletterd werd dat een aanslag in Nederland zeer tot de mogelijkheden behoort. Maar misschien is over 150 jaar hier de sjaria al ingevoerd.

Jules Paradijsvogel, de hoofdredacteur van de Tel zal wel gedacht hebben: ‘Meer dan 100 keer de normale oplage? Dat wil ik ook wel.’ Zeker nu van het 800.000 bomen-bos bij Diemen, een jaar of 25  geleden geplant toen de Telegraaf nog een oplage van 800.000 exemplaren heette te hebben, er al meer dan 200.000 gerooid kunnen worden. Hij schijnt in het geheim al een aanslagje op zijn  eigen krant te hebben  bekokstoofd, waarbij twee jonge journalisten, die toch al op de ontslaglijst staan, in lichte mate gewond raken. Voor alle zekerheid zal er alleen maar met windbuksen worden geschoten, om de lichamelijke schade niet al te groot te maken.   

Ik begrijp, kortom, die opwinding rondom Charlie Hebdo niet zo goed. Vooral niet omdat het gros van de mensen, nu met alle geweld (bijna letterlijk) een exemplaar willen bemachtigen van een blad, waar het gros van de Europeanen, en waarschijnlijk ook de Fransen zelf, nog nooit hadden gehoord. Hoe heet zoiets ook al weer? Een gimmick? Is het onderwerp daar toch niet een beetje te serieus voor?

Wat vind je nou zelf van de zaak, vraagt u? Vrijheid van meningsuiting is een groot goed, maar je moet er wel verstandig gebruik van maken. Ik heb niets met welke godsdienst dan ook, maar je moet gelovigen zoveel mogelijk in hun waarde laten. Net zo als ik wil dat dat met mijn manier van (vrij)denken gebeurt. Het allernieuwste exemplaar van Charlie slaagt erin niet alleen de heethoofden onder de moslims, maar ook het weldenkende deel van de aanhangers van Mohammed in de gordijnen te jagen. En dat moeten we zien te vermijden, dunkt me.

Charlie Hebdo gaat veel te ver. Van een hoofdredacteur van zo’n blad mag je toch verwachten dat hij enigszins rekening houdt met de gevolgen van deze publicatie. Zeker in het huidige tijdsbeeld. Eigenlijk is de inhoud van het blad even abject als de uitspraken van de komiek Dieudonné, die in zijn conferences het jodendom aanvalt, en er vervolgens voor gearresteerd wordt. Het vrije woord werkt dus niet twee richtingen uit in  onze Westerse samenleving. Nu dansen we met z’n allen op een vulkaan, die elk moment tot uitbarsting kan komen. Met alle gevolgen van dien. Voor onze veiligheid en die van anderen.