hhBest – Sinds 1996

In de discussie rond het megalomane bouwplan (theaters, museum, feestzalen etc) voor het Hof van Cranendonck heeft bijzonder hoogleraar Cultuur in Brabant aan Tilburg University dr. Arnoud-Jan Bijsterveld –> een ernstige waarschuwing laten horen. In een brief aan de bewoners van de gemeente Cranendonck wijst hij er op, dat de verwezenlijking van dit bouwplan het karakter van Cranendonck ernstig zal aantasten en roept hij bestuurders en burgers op samen stelling te nemen tegen het plan zoals dat op papier vorm heeft gekregen.

‘Ik kan alleen maar hopen, dat bestuurders en burgers zich realiseren dat te nemen besluiten onomkeerbaar zijn. Er rust een grote verantwoordelijkheid op hen voor de toekomst van uw leefomgeving: bezint eer ge begint en vraag u nog eens af of Hof van Cranendonck er in deze omvang wel moet komen. Stelt u zich de dagelijkse impact van dit megalomane project voor en besef dat u hiermee groen licht geeft voor de aantasting van het karakter van de Baronie van Cranendonck, voor een onomkeerbare aantasting van cultureel erfgoed en vooral aantasting van uw eigen leefomgeving. Ik roep u op om u te verenigen om samen stelling te nemen tegen de huidige omvang van Hof van Cranendonck’, aldus de hoogleraar.

Expertise ontbreekt

Dr. Bijsterveld wijst er op, dat de  eindverantwoordelijkheid voor erfgoed de laatste jaren van het provinciebestuur terecht is gekomen bij de gemeentebesturen. Visieontwikkeling en beleidskeuzes zijn in het algemeen sterker afhankelijk geworden van persoonlijke en politieke voorkeuren, terwijl adequate kennis en expertise in het ambtelijk apparaat minder dan voorheen beschikbaar zijn. Ook wijst hij er op, dat er steeds minder ruimte is gekomen voor de burger om deel te nemen in het democratische proces van besluitvorming. ‘Sinds het uitbreken van de economische crisis in 2008 heeft de juridisering (van de inspraak bij besluitvorming) alleen maar meer terrein gewonnen omdat gemeenten nu ook economische argumenten hanteren om ontwikkelingen mogelijk te maken. Uit angst om economisch ‘de boot te missen’ en vanuit de op zich reële wens door ‘meer te bouwen’ de lokale economie aan te jaren, worden nu ontwikkelingen gefaciliteerd die haaks staan op de geest van beschermende maatregelen voor monumenten, archeologie en ecologie. Met als argument ‘het mag de gemeente in ieder geval niks kosten’ krijgen ontwikkelaars de vrije hand.

Extra kosten

Het resultaat is echter dat de projecten die onder dit mom tot stand worden gebracht, vaak te groot, te complex en te ingrijpend in de leefomgeving zijn, waardoor ze de gemeenten uiteindelijk wel extra geld kosten omdat zij opdraaien voor de kosten van aanpassing van infrastructuur, openbaar groen, compensatiemaatregelen, planschade et cetera’, zo merkt de hoogleraar op. Bestuurders en ontwikkelaars adviseert hij de weg van de geleidelijkheid van overleg te kiezen: ‘Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald’.

(Voor de inhoud van de hele brief zie: www.hartvoorcranendonck.nl (in de rubriek comité van aanbeveling).