hhBest – Sinds 1996

Henk de Raadt, 1955

Deze keer een foto uit mijn geboortedorp Ginneken (sinds 1943 door een ingreep van de bezetter bij Breda gevoegd, maar nog steeds een wijk met een typisch eigen karakter). Het zijn gidsen (padvindsters) van de Sint-Laurentiusgroep in Balinese uitmonstering, maar het gaat om de man in het midden: Henk de Raadt.

Deze man heeft voor mij als adolescent veel betekend. In die tijd was ik voortrekker bij de Harry van de Sandestam en De Raadt was oûbaas. De verantwoordelijke van het mannelijke   r.-k. jeugdwerk was kapelaan <- D. Slootmaekers, bijgenaamd d’n Bart, ook wel aangeduid als Jan Commentaar, wat alleen maar sloeg op zijn ongelofelijke ijver in en rond het patronaatsgebouw aan de Viandenlaan: Hé daar! (Als ik het me goed herinner, is Slootmaekers later nog pastoor in Waalwijk geweest.)

Goed, deze Slootmaekers moest een vacature bij de voortrekkers opvullen en vroeg daarvoor Henk de Raadt, die als enige voorwaarde stelde dat hij niet in zo’n tent van een korte broek hoefde rond te lopen. Dat hij een straffe roker was, speelde in die tijd natuurlijk geen enkele rol. Slootmaekers was aan de kromme pijp. Ik kan me trouwens niet herinneren, Henk ooit in onze stamhut op Wolfslaar te hebben gezien.

Maar, wat het belangrijkste was, bij de Raadt, wiens zus Truus getrouwd was met een neef van mij, kon je als opgroeiende jongen altijd voor raad en daad terecht. Ik kwam dan ook graag bij hem langs in zijn witte noodwoning, wellicht ook omdat hij een madonna-schoonheid van een dochter had, die ik overigens niet durfde te benaderen, laat staan aanraken.

De Raadt of zijn vrouw (tweede van links) bemoeiden zich kennelijk ook met de gidsen en ik ben ervan overtuigd dat zij op z’n minst die Balinese uitdossing van de meisjes hebben geregeld. Henk zal mij toen wel hebben gevraagd, wat foto´s te maken. Jammer dat de meiden gemaskerd zijn. Want de dochter was er ongetwijfeld bij.