ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
De echte armoede
14 november 2013 | 
Geplaatst door: 
Een gezin van zes, later meer personen in Nigaragua, levend in een zelfgebouwd huisje van 25 vierkante meter. © Piet den Blanken
Armoede is een betrekkelijk begrip. Dat zie je bij voorbeeld als je in de super naar de inhoud van de karretjes kijkt. En als je vaststelt, hoe snel een ‘leuke vakantieaanbieding’ op het web raakt volgeboekt. Wat echte armoede is, leer je uit een pasverschenen fotoboek van Piet den Blanken, getiteld Mijn moeder was een echte strijder.
Dat boek gaat over de Nigaraguaanse vrouw Ivania Brooks Torres die vocht voor haar vijf kinderen, todat zij in 2006 op slechts 33-jarige leeftijd stierf.
Piet den Blanken (Wijbosch, Schijndel 1951) is fotojournalist en documentair fotograaf. Hij bereisde gedurende tientallen jaren de wereld, vooral zogenaamde ontwikkelingsgebieden, waaronder Latijns (vooral Midden-) Amerika om er het leven van armen en ontheemden in beeld te brengen. Analoog en voornamelijk in zwart-wit.
Een geëngageerd man dus, die gegrepen werd door het levenslot van Ivania, haar worsteling om het bestaan en dan vooral dat van haar kinderen, die zij probeerde een toekomst te bezorgen, een kwaliteit van leven die zij zelf door de omstandigheden heeft moeten missen. Zij leed aan een ernstige oogziekte
Die omstandigheden zijn in Nigaragua natuurlijk niet uniek. De econoom/socioloog Lou Keune (Universiteit van Tilburg), die het leven van Ivania en de haren in het boek beschrijft, heeft gelukkig niet verzuimd, de sociaal-economische en politieke achtergronden van het land in de de afgelopen decennia te analyseren en daar ‘in de marge’ verslag van te doen. Daarin zien we we weer eens bevestigd hoe fataal het door de VS geëntameerde neoliberalisme voor de armsten der armen, is geweest. En hoe dat de schrijnende ongelijkheid heeft verergerd.
Ivania Brooks heeft zich in een bepaald stadium gedwongen gezien, aan eten voor haar gezin te komen door zich in de straatprostitutie te begeven. Een beroep dat zij verafschuwde en waarmee zij beschimping en valse beschuldigingen (‘kinderverwaarlozing’) over zich afriep. Uiteindelijk zou dat wel eens tot haar te vroege dood kunnen hebben geleid. Maar haar kinderen hebben haar in hun hart geborgen. En Piet den Blanken, die Ivania door de jaren heen af en toe ‘naar vermogen’ financieel steunde houdt haar kroost natuurlijk nog steeds in de gaten.
Het fotoboek is uitgegeven door Papieren Tijger
Geplaatst in