Philippe, Roi de Wallonie
J.C.M. van der Schoot
Het was een uiterst aangenaam en leerzaam gesprek, dat ik had met een ingewijde in de politieke geschiedenis van België, die ik trof in gezelschap van goede Vlaamse vrienden. Onderwerp: het aftreden van koning Albert, die zojuist zijn brief had voorgelezen. Meteen kwam natuurlijk de vraag aan de orde: Hoe zal dat uitpakken?
‘Voorlopig blijft in grote lijnen alles bij het oude. Er wordt wel aan de financiën geknabbeld. Zo zal koning Filip belasting moeten gaan betalen, tot nu toe een onbekend gegeven voor de Coburgers’, zo kondigde mijn zegsman aan. Ik dacht: Ik moet het nog zien gebeuren. Verdorie, ruim een week later stond het in de krant.
Hij vertelde nog meer: ’Wat zeker ook zal blijken, is dat een groot deel van de Vlamingen zich vanaf nu sterker dan ooit van de monarchie zal afkeren´. Wederom een frappante uitspraak, want zojuist is bekend geworden, dat maar liefst vier senatoren en elf Kamerleden van de nationale partij Vlaams Belang niet aanwezig zullen zijn bij de eedsaflegging van Filip op 21 juli.
Mijn zegsman besloot: ’Na vijf tot tien jaren zal Vlaanderen zich hervormen tot een republiek en krijgt Wallonië de koning’: ‘Philippe, Roi de Wallonie’.
Wat lees ik nu, enkele dagen later? Filip zal de wetten ondertekenen met zijn Franse naam: Philippe. Het zou niet gaan om een politieke beslissing. Bij zijn geboorte werd de prins nu eenmaal ingeschreven als Philippe Léopold Louis Marie, aldus het bericht, en hij kan slechts één handtekening zetten.
De staatkundige hervorming van Vlaanderen is blijkbaar al begonnen bij de geboorte van Philippe in 1960.
Gerelateerde berichten: