ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Bomans en zijn duel met een Boterletterkundige
4 maart 2013 | 
Geplaatst door: 
Tot mijn persoonlijke herinneringen aan Godfried Bomans behoort een schaakduel met de zich Boterletterkundige noemende Franeker bakker Riemersma.
De jonge Godfried als schaker.->
Hij, die bakker dus, las in Bomans’ bundel Oude en nieuwe buitelingen (Elsevier, 1952) de zin: ‘Bakkers zijn daarom altijd slechte schakers’, liet dat niet op zich zitten en daagde de schrijver-schaker uit tot een duel, dat werd uitgevochten op de voorpagina van de Friese krant, waarvan ik redacteur was.
Meer op Manieren
(Dit stukje verscheen ook in Godfried, periodiek van het Godfried Bomans Genootschap, jaargang 36, nummer 2, september 2014.)
Geplaatst in
Om twee redenen (buiten de bovengenoemde) heeft Bomans veel betekend in mijn leven. Ten eerste omdat ik, meer dan vijftig jaar geleden, zeer verliefd was op een meisje dat gek was op Bomans en mij met hem ‘aanstak’. Bij het afscheid nemen, als wij beiden naar onze respectievelijke kuise etuitjes eclipseerden, citeerden wij ook vaak uit een van de stukjes die Bomans schreef naar aanleiding van een aspect van zijn studententijd, toen je als student nog een hospita had. De aanminnige dochter van de hospita, zo fantaseerde Bomans, bracht hem ’s morgens een kopje thee en enkele zoenen, waarna het meisje weer vertrok, zich bij de deur omdraaide en zei: ‘En als u er nog een wilt, dan belt u maar.’ En dat zeiden mijn vriendinnetje van vijftig jaar geleden en ik dan tegen elkaar.
Ten tweede: Bomans was dan ook degene die voor ons het authentieke katholieke corpsballenjargon uit de jaren veertig en vijftig vereeuwigde, een ironisch-plechtstatig, heel licht ondeugend, besmuikt macho-lingo dat hij zijn hele leven bleef hanteren.
Deze column mag gelezen worden, en is voor eenieder die in Godfried Bomans nog altijd de verpersoonlijking van het genre ‘pure scherts’ ziet, zelfs verplichte kost. Wat een heerlijke man was het toch…
Bomans was behalve schrijver natuurlijk ook een entertainer, zowel op radio als tv, met programma’s als ‘Kopstukken’ en ‘Hou je aan je woord.’
Serieus waren zijn documentaires ‘Bomans in triplo’, na zijn dood door grappenmakers omgedoopt in ‘Bomans in triplex’. Of hij om dat laatste gelachen zou kunnen hebben? Ik betwijfel het, hij was immers ook een ijdele man, die genoot van zijn enorme populariteit.
Ter herinnering een filmpje van ‘Hou je aan je woord’:
http://www.youtube.com/watch?v=RDsC3ADmraE
Genieten van populariteit in die mate, zou ik trouwens ook doen.
Mijn vader heeft over deze bijzondere bijeenkomst in Hotel De Bleek te Franeker meermalen verteld. Hij was daar aanwezig als voorzitter van de Franeker bakkersvereniging. Heb van hem altijd begrepen dat het een bijzonder humorvolle avond is geweest. Maar ja, dat kon ook bijna niet anders met iemand als Bomans, die zich natuurlijk als winnaar ook prachtig kon etaleren.
Alex Riemersma, zoon van Sake, de ‘boterletterkundige’, schrijft nog het volgende:
De inzet was een groot suikerbrood van 1,6 meter lang en 15 pond zwaar. Dit suikerbrood heeft Bomans samen met zijn vrouw Pietsie op zaterdag 7 maart 1959 opgehaald.
En:
Bomans en zijn vrouw Pietsie sliepen die nacht in Hotel De Bleek en de volgende ochtend zijn zij bij ons thuis op bezoek geweest. Twee dagen later schreef Pietsie Bomans een alderhartelijkst briefje om te bedanken voor de gezelligheid en het suikerbrood: “Het suikerbrood is een enorm succes, iedereen vindt ’t zoiets bijzonders en daarbij zo lekker, er zijn zelfs enkele Friezen hier die het geproefd hebben die zeggen “het is veel lekkerder dan ’t gewone suikerbrood.”
Wij zijn er onderweg in de auto al begonnen, ik kon er niet langer afblijven. Het paste precies schuin in de auto.”