ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Dag Atje
25 februari 2013 | 
Geplaatst door: 
Atje Deelstra is (het klinkt raar, dat weet ik) eigenlijk nooit helemaal uit mijn gedachten weggeweest. Dat komt omdat ze verbonden is aan mijn debuut als journalist in Friesland, januari 1956 (elfstedenwinter, trouwens). De eerste kortebaanwedstrijd voor vrouwen, die ik meemaakte. In Oldeboorn (Âldeboarn), dat dorpje met z’n ranke scheve torentje. Daar ontdekte ik dat Pisa eigenlijk niks bijzonders is; de Oldehove in Leeuwarden staat trouwens ook flink uit het lood.
Atje was toen 17 en moest het opnemen tegen Martha Wierenga, de kortebaan-coryfee van dat moment. Wie – krap, krap, krap, meer lopen dan schaatsen – die 100 meter won, weet ik niet meer.
Meer op Manieren
Update 05.12.15
Nog altijd populair in haar woonplaats Jirnsum
Geplaatst in
Kortebaanschaatsen was/is vooral in Friesland populair. Er waren destijds behoorlijke geld- en goederenprijzen mee te verdienen. De afstanden waarover geschaatst werd: 140 meter bij de vrouwen en 160 meter bij de mannen. Eind jaren zestig werd Atje te oud bevonden (toen moeder van drie kinderen onder wie dochter Boukje, die ook heel aardig kon schaatsen) om lid te zijn van de kernploeg. Maar vanaf 1970 kon niemand meer om de toen al over de dertig zijnde Atje heen. Ze werd vier keer wereldkampioen en na haar langebaancarriere ook nog vijf keer Nederlands kampioen marathon. Kortom een ijzeren sportvrouw, die het met succes opnam tegen de schaatsbondbonzen, zonder daar overigens veel kouwe drukte over te maken.
Bedankt, Peter, voor je heldere toelichting. Wist ik veel, 100, 140 of 160 meter. Ik zou je wel als schaatsmedewerker willen hebben 😉