hhBest – Sinds 1996

Door J.C.M. van der Schoot

De bekwame en ervaren tv-journalist Jelle Brandt Corstius ( @jellebc ) betitelde de   topman van de genationaliseerde bank SNS Reaal, die met een mooie bonus is ondergedoken vanwege bedreigingen, als een ‘boerenbraadlul’, die zijn bonus moet teruggeven aan de belastingbetaler. De belastin gbetaler draait immers op voor het bankdebacle. Nou Jelle heeft het geweten. Hem wordt door menigeen verweten, dat hij bijdraagt aan de getwitterde doodsbedreigingen aan het adres van de ex-bankier.

Hij moet volgens enkele commentaren zijn pijlen niet richten op één persoon, maar zijn energie steken in een maatschappelijke discussie over de nieuwe ordening; een democratie waar talenten worden uitgedaagd en passend worden beloond en waar zwakkeren worden gesteund en geholpen om hun kansen te verhogen. Moet hij dat doen in zijn eentje?

De maatschappelijke discussie duurt nu al enkele jaren, maar er verandert geen steek, niet in de bankwereld en niet bij de semi-overheid of bij de door de overheid direct of indirect gesubsidieerde instituten. Gigantische beloningen blijven troef. Zo lang dat niet gaat ten koste van de belastingbetaler, kun je daarover van alles denken. Maar zo gauw de belastingbetaler structureel opdraait voor deze hoge beloningen wordt het verhaal anders. Dan ontstaat er terecht grote verontwaardiging. De burger wordt tot financiële redder in nood gebombardeerd en betaalt extra voor zaken, waaraan hij part noch deel heeft.

De burger moet te vaak financieel stutten. Als de topmannen van de financiële debacles dan ook nog ‘ns rijkelijk worden beloond, is de maat vol. Instellingen, die met overheidsgeld werken (onderwijs, ziekenhuizen, zorginstellingen, woningbouwcorporaties, publieke omroepen en door menige overheid gefaciliteerde commerciële sportsector) kennen nog steeds exorbitante beloningen. Ook in deze sectoren verandert er maar weinig. Hebzucht alom.

Boerenbraadlul klinkt niet beschaafd. Maar in een samenleving waarin cabaretiers tientallen keren vrouwen als kutwijven betitelen (progressief), een gelauwerde lolmaker een kruisbeeld op het podium staat af te likken (geniale absurde humor), een tv-komiek jaar in jaar uit steeds terugkerende melige sexgrapjes ten beste geeft, waar hij zelf als eerste bedaarlijk om moet lachen (vernieuwende televisie), kan de term ‘boerenbraadlul’ niet serieus gezien en beleefd worden als een stimulans voor het uiten van een doodsbedreiging.