Het varken blijft een melkkoe
Door J.C.M. van der Schoot
Sinds jaar en dag vervoert logistiek Brabant duizenden levende varkens naar Italië en ze komen als Parma-ham terug op de markt, ook in ons land. Mooie handel toch? De maatschappelijke weerzin tegen de hele Brabantse veehouderij met zijn aantasting van de gezondheid, zijn ongebreidelde stallenbouw en zijn verrommeling van het buitengebied, en zijn onophoudelijke stankoverlast, staat fors onder druk.
Kortom: de sector probeert sinds enige tijd het beleid positief om te buigen. Bestuurders en deskundigen buigen zich over de vraag hoe het roer in de veehouderij om moet. In het kader van dit alles hadden Gedeputeerde Staten zich een reis naar Parma gedroomd, om samen met alle partijen daar een driedaagse werkconferentie te houden ten bedrage van een halve ton. Enkele partijen in Provinciale Staten protesteerden tegen dit dure uitstapje en de reis gaar niet door. Hulde aan de oppositie.
Het GS-plan om naar Parma af te reizen verraadt een mentaliteit, die misschien wel de grootste bedreiging vormt van het Brabantse milieu in alle facetten. GS gaven met hun Parma-reisplan er namelijk blijk van niets te begrijpen van de wezenlijke problematiek van de veehouderij. Een reis naar Parma zou volstrekt nutteloos zijn geweest. Daar valt niets wezenlijks te leren, niets essentieels af te spreken of te regelen.
Het reisje zou alleen gediend kunnen hebben als een laagje vernis over de zwarte kant van de Brabantse veehouderij, die ruim 35 miljoen kippen telt en ongeveer zeven miljoen varkens. (Brabant is op dit gebied nummer 1 in ons land). Er wordt naar gestreefd om het Brabantse vlees binnen maximaal zeven jaar geheel duurzaam te produceren. Weten de plannenmakers wel wat het begrip duurzaamheid inhoudt? Ze denken misschien dat het een toverformule is.
De sector groeit nog steeds en de stallen worden groter. Dit tot groot genoegen van bijvoorbeeld de Rabobank. Hoe groter de stallen hoe zekerder de bank er van is, dat haar financiering met een mooie winst terug vloeit. Ook de ABN- Amrobank heeft rond getoeterd Brabant te beschouwen als de ideale locatie voor het houden van varkens. Ziet deze bank het varken nu ook als melkkoe? Zijn banken plotseling de zieners geworden in onze maatschappij?
Nou ja, als veroorzakers van de wereldcrisis moet je al wat verzinnen om je gezicht te redden. Je moet jezelf verheffen ‘tot wereldspeler van formaat’, weldoende rond gaan, bruisen van ideeën en er dagelijks van getuigen het goede met de mensheid voor te hebben. Ook schromen de banken niet om het begrip duurzaamheid in de honingzoete reclame-mond te nemen. Met lef en schijnheiligheid kun je in onze wereld veel bereiken, maar niet alles en je wint er als bank niet het grondig verspeeld vertrouwen mee terug.
Zo lang overigens de veehouderij niet bereid is de veestapel drastisch in te krimpen, kan er geen sprake zijn van duurzaamheid. Ook niet binnen zeven jaar, alle slimme technieken ten spijt…
Niet gek voor de zoon van een zaakvoerder van de Boerenbond. Altijd al ’n beetje recalcitrant geweest, of nie? 😉