hhBest – Sinds 1996

Door J.C.M. van der Schoot

De kersverse directeur van de Zuid-Nederlandse Landbouw- en Tuin Organisatie (ZLTO), mevrouw Elies Lemkes, is er volgens een interview in het Eindhovens Dagblad op uit om op rond twintig lokaties in Brabant en Zeeland de relatie tussen boeren en burgers te verbeteren. Het gaat hier om verstoorde verhoudingen tussen burgers en boeren zoals in Huijgevoort in Middelbeers, waar na anderhalf jaar overleg een financiële regeling is getroffen om een einde te maken aan een ernstig conflict. Burgers namen het niet meer om dagelijks in een vreselijke stank te moeten leven, terwijl de boeren alsmaar stallen bij bouwden en de stank als gevolg daarvan alleen maar verergerde.

Overeengekomen is nu dat een van de boeren zijn bedrijf verkast naar een ander gebied en de andere boer in de stankbuurt afziet van verdere uitbreiding. De Provincie en de gemeente Oirschot betalen elk 1,3 miljoen euro om de ‘operatie‘ mogelijk te maken. Jarenlang agrarisch wanbeleid door de Boerenorganisatie, Provincie en gemeenten is op deze manier wel keihard afgestraft.

Er kan nauwelijks iemand te vinden zijn die met droge ogen zal beweren dat het vanaf de jaren tachtig van de vorige eeuw niet duidelijk was welke onzalige kant het met de stallenbouw en de vleesproductie op zou gaan. En nog is de balans tussen enerzijds leefbaarheid, de belangen van het milieu en de volksgezondheid en anderzijds de belangen van de agrarische sector bij lange na niet gevonden.

Mevrouw Lemkes -afkomstig van Brainport Eindhoven- spreekt van de noodzaak van een betere relatie tussen ondernemers in de groene ruimte en liefhebbers van de groene ruimte.

Pardon mevrouw. Liefhebbers? Ja dat ook, maar vooral bewoners. Bewoners zijn geen voorbijgaande natuurminnaars die even op bezoek komen. Mevrouw zegt refererend aan de Q-koorts (letterlijk), dat er de laatste jaren natuurlijk ‘iets‘ is gebeurd. Wederom: pardon mevrouw. Dat iets is: vierduizend zieke mensen en minstens 25 doden.

Volgens Lemkes spitst de discussie over de landbouw anno 2012 zich toe op de plofkip en de megastallen en zij concludeert: ‘Het gaat helemaal nergens meer over‘.

Andermaal: Pardon mevrouw. Het gaat over zieke mensen en dodelijke slachtoffers en over groepen mensen, die in een onhoudbare stank moeten leven. Om over allerlei andere kwalijke aspecten voor gezondheid, milieu en het dierenwelzijn nog maar te zwijgen.

Veel succes in uw nieuwe werkkring!

Een reactie op “Pardon mevrouw Lemkes”