De versierde politiek ruilt uit
Door J.C.M. van der Schoot
Zou dat nou echt lukken. Twee totaal aan elkaar tegengestelde politieke partijen samen ’n eensgezinde regering laten baren? Kan dat door gebruikmaking van marketingmethodes, gericht op de buitenkant en zonder acht te slaan op de inhoudelijke visies van beide partijen? Kun je wat je vandaag stellig hebt beweerd morgen met behulp van reclametechnieken transformeren tot standpunten, die- zogenaamd- ’blijk geven van de realiteit van vandaag’? Misschien toch wel.
Hoort u sinds de uitslag van de verkiezingen nog spreken over compromissen sluiten? Dat begrip is snel vervangen door ‘uitruilen‘, ‘elkaar iets gunnen’, ‘met een vrolijke uitstraling de gesprekken ingaan’. Zelfs het begrip onderhandelen wordt zoveel mogelijk vermeden.
Het formeren van een kabinet moet entertainment worden, het moet leuk zijn, simpel; ‘niet kijken wat ons scheidt, maar benadrukken wat ons bindt’. De politici lachen. Ze lachen net zo lang tot het volk meelacht. Politici versieren. Het volk houdt van versiering. Al die hoedjes op Prinsjesdag….enig! Het is immers ‘het feest van de democratie’. Hoe zouden de duizenden bijstandsmoeders in ons land tegen zo’n vertoning aankijken, de wachtenden in de rij voor de deur van de voedselbanken, de bedrogen Philips-gepensioneerden, de naar verzorging hunkerende bejaarden en de overspannen leerkrachten? O, ja, het tekort aan verplegenden ruilen we uit tegen het aan banden leggen van de bonussen. Afgesproken?
Het past allemaal in elkaar: de VVD viert de overwinning met wat dansende en lawaaimakende jongemannen op het podium. Enig. En winnaar PvdA haalt zonder schroom oud-premier Wim Kok van stal ter verhoging van de feestvreugde; de man die de partij ontdeed van zijn socialistische veren en bankcommissaris werd om vervolgens exhorbitante salarissen van de graaiende klasse goed te keuren.
Politiek zonder ethiek is leuk, gemakkelijk, lichtvoetig. We zullen zien hoe snel ons het lachen vergaat. In naam van de urgentie om de crisis op te lossen, gaan we uitruilen. Uithuilen zullen ze bedoelen.
‘Twee totaal aan elkaar tegengestelde partijen. Hebben we die in Nederland? U bedoelt toch niet VVD en PvdA, die in de jaren negentig nog samen twee succesvolle regeringen vormden, waarvan er een eindigde met een begrotingsoverschot? In Nederland verschillen partijen wel degelijk, alleen zijn de verschillen met het blote oog nauwelijks waarneembaar.
Voor de rest is deze gastcolumn, uiteraard met alle respect gezegd, feitvrije kletskoek in de stijl van Pim Fortuyn.
Nounou, dat laatste (Pim F) zou je toch enigszins moeten adstrueren.