hhBest – Sinds 1996

Door Peter Stiekema

De teleurstelling van Rutte en Verhagen over het vertrek van Geert Wilders uit het Catshuisoverleg getuigt natuurlijk van een grenzeloze naïviteit. Je zou bijna medelijden met ze krijgen over zoveel onnozelheid, ware het niet dat beiden in wezen de oorzaak zijn van dit failliet, door in te stemmen met een minderheidskabinet, waarbij de PVV van Wilders de gedoogpartner speelde.

Illustratie www.designpolitie.nl

Om de lieve vrede te handhaven hebben Rutte en Verhagen ongeveer alles moeten slikken wat een normaal mens niet zou accepteren: (persoonlijke) beledigingen, Oost-Europa-meldpunten, scheldpartijen tegen bevriende staatshoofden, de majesteit en ga zo maar door. En dan nog kijken beide heren zaterdagmiddag bedroefd en teleurgesteld in de camera als blijkt dat ze op het moment suprême door de gedoogpartner van anderhalf jaar in de steek worden gelaten. Hoe dom kun je zijn.

Nu ben ik de laatste die medelijden heeft met Rutte en Verhagen. Ze hebben met hun arrogante houding tegenover oppositie en pers (en niet te vergeten de burgers van dit land) zelf om een afstraffing gevraagd. Maar als de zaak is misgelopen doen ze alsnog een beroep op de oppositie in de Tweede Kamer om heel snel tot oplossingen te komen voor de crisis. Een Tweede Kamer die de laatste maanden, en in ieder geval gedurende het zeven weken lange overleg in de achterkamertjes en torentjes van het Catshuis, volkomen in het ongewisse is gelaten over het verloop van de onderhandelingen. Alleen obscure vriendjes als de SGP kregen een en ander ingefluisterd om toch maar vooral aan de vereiste meerderheid te komen. Om deze partij te plezieren zou, bij wijze van spreken, desnoods de abortuswetgeving worden afgeschaft en dienen zwangere vrouwen, die van hun verboden vrucht af wensen te komen, weer naar obscure adressen in achterstandswijken te moeten afreizen, waar oude vrouwtjes met verroeste breinaalden hen wel van hun probleem afhelpen. En dat alles om een rabiaat rechtse gristenpartij te vriend te houden en de kennelijk onzalige plannen, waaraan vooral de sociale onderkant van de maatschappij lijkt te moeten meebetalen, door de Kamer te jassen.

Ondertussen zitten we in een geweldige impasse. De oppositie is terecht nogal gebelgd over de zeldzaam hautaine houding van Rutte.  En nieuwe verkiezingen schijnen pas in september, als iedere potentiële kiezer weer terug is van vakantie, te kunnen worden gehouden. Ondertussen moet de begroting van 2013 door dat  zeldzame zootje CDA- en VVD-flapdrollen in elkaar worden geflanst en zal de economische en financiële crisis in ons land nog verder toenemen.

‘We moeten naar een nationaal kabinet’, ik hoor het ‘t orakel van Heeze (tegenwoordig) al weer roepen, voor de zoveelste keer. Maar misschien zou dat in tijden van hoge nood als nu nog niet eens zo gek zijn. Als het maar niet onder leiding van Rutte of Verhagen is. Maar van wie dan? Ik zou het eerlijk gezegd niet weten.

De oppositiepartijen kunnen zich intussen in de Kamer, in ieder geval tot aan de verkiezingen, verheugen in de gedoogsteun van de PVV. Die stappen zonder moeite over van het ene naar het andere kamp.

Hoe zou het ondertussen met de Hedwigepolder gaan? Een kwestie van pappen en nathouden, waarschijnlijk.
En Rutte zelf? Die verschijnt binnenkort in de Donald Duck. Misschien kan hij burgemeester van Duckstad worden, als dat niet wat al te hoog gegrepen is.

2 Reacties op “Grenzeloze naïviteit”