hhBest – Sinds 1996

Eerlijk is eerlijk: ik was behoorlijk ontroerd door de ‘acceptatiespeech’ van Nasrdin Dchar, die grappige acteur met het vogelgezicht die niet weet dat een kalf onzijdig is. Die absolute opgefoktheid, die flitsende ogen, die ongecoördineerde sprongen, de nergens op slaande passages (mijn nichtje van zes dat morgen moet afzwemmen) maar vooral omdat hij riep, ik ben Nederlander, ik ben trots op mijn Marokkaans bloed, ik ben moslim, en dat zijn ouders (‘papa en mama’) met tranen in de ogen overeind kwamen – dat Youtubefilmpje is, ongezien, al beter dan de film waarvoor Nasrdin dat, pardon, die fokking Gouden Kalf kreeg.

Verder op SanteLOGie