Archive for juni 27, 2011
Een fascinerend absurd verhaal van Veronesi
Boekbespreking door Sante Brun
In het bos bij een Italiaans bergdorpje, San Giuda – nomen est omen, hoewel het uitdrukkelijk om Judas Taddeus gaat – worden op een ochtend de lijken van een aantal mensen gevonden, voor een deel inwoners van het dorp, in de gestaag neervallende sneeuw. Het heeft zin hier de details te vermelden: Een dode door inademen van koolmonoxide; een lijk in verregaande staat van ontbinding; iemand gestorven door longoedeem als gevolg van uitgezaaide kanker; iemand onthoofd met een scherp mes, wellicht een sabel; een lijk, gewikkeld in een oranje doek; iemand gestikt in een korst brood; een kind gedood met een kaliuminjectie en geheel chirurgisch ontdaan van organen; een kind gewurgd nadat het verkracht was; de Ecuadoriaanse oppas van die twee, overleden aan een overdosis heroïne; een Sloveen, zelfmoord door een pistoolschot; diens zes maanden zwangere vrouw, vermoord nadat ze was verkracht door minstens vier mannen; de doodgestoken foetus van de vrouw; het lijk van een Oekraïense, gedood door een al twee eeuwen uitgestorven haai; en een kind van drie, dat verdwenen is. Tevens wordt later vastgesteld dat het bloed op een van de bomen in het bos waar de lijken gevonden zijn, van álle slachtoffers afkomstig is.
Meer dan een dorpsrel
Bij de dood op 85-jarige leeftijd van de cineast en componist Jef van der Heijden (op de foto rechts), tekent Brabants Dagblad aan: ‘Zijn bekendste film is Ongewijde Aarde, waarin fragmenten voorkomen van de begrafenis van pastoor Karel de Beer van Hilvarenbeek. Die beelden nam Van der Heijden zonder toestemming op. De film werd verboden: een grote zeldzaamheid in de geschiedenis van de Nederlandse film.’
Wikipedia vermeldt onder meer: ‘Door een kort geding werd de film uit de roulatie genomen. Regisseur Van der Heijden moest circa 70.000 gulden aan schadevergoeding betalen om aan alle aanmaningen te voldoen. Vervolgens trok hij zich voorgoed terug uit het Nederlandse filmwereldje.’
Verder op Manieren
Twee doden
Heere Heeresma en Jan van Beveren.
Het wandelen verleerd
Je denkt, nou, ik werk toch lekker in de tuin, ik doe boodschappen, zuig stof, dweil, wandel heen en weer in menig winkelcentrum, draag de wijn in en uit de kelder – kijk mij eens even lichaamsbeweging nemen. Ja, zeker. Tot je aangemaand wordt een deel van wandelroute 158 in Zuid-Limburg eens te lopen. Let wel: gewoon lopen. Ik ben het helemaal verleerd.