ls een post op deze site begint met wat in de typografie heet een initiaal, zoals de A hier, bevat zij een mening of interpretatie van de schrijver.
Archive for maart, 2011
Boerenverstand
maart 31st, 2011 | 
Author: Op de website Scientas.nl is een discussie aan de gang over de vraag: ‘Kunnen we denken zonder taal?’ Interessant. Ik heb ooit ongeveer het omgekeerde beweerd: Schrijven is voor 95% nadenken. Je kunt dat dagelijks in de kranten ‘aan den lijve’ ondervinden. Soms lopen je daarbij de rillingen over de rug. Over denken gesproken, het gezond boerenverstand lijkt ook niet meer wat het geweest is.
Verder op Manieren
Posted in 
De Indo roept: Juffrouw Jansen, hoe laat is het?
Boekbespreking door Sante Brun
Dit is zo’n boek waarvan je voortdurend denkt: daar ben ik bij geweest. Of bijna bij geweest: Asta’s Ogen, van Eveline Stoel. Het is de geschiedenis van een grote familie Indische Nederlanders, aan de hand van het levensverhaal van Asta Hoyer-Fredriks, geboren in Soerabaja, Java in 1917, overleden in Oss, Noord-Brabant in 2003.
Hein Bruijnesteijn, voetballiefhebber:
Op un momento dado, nu lijkt me een geschikt moment, zullen we Cruijff, met zijn boude uitspraken en zijn als advies vermomde, opgelegde blauwdruk ter verbetering van de organisatie bij Ajax, toch wat minder serieus moeten nemen.
(de Volkskrant)
Gratuit
We zouden wel eens even laten zien hoe je bedreigde mensen evacueert uit een land waar feitelijk een burgeroorlog aan de gang is en je landt met je helikoptertje op de parkeerplaats van een buitenhuis van de ‘vijand’ – die helikopter staat er nog steeds, met een lege accu, en de Wegenwacht heeft al aan minister Hans Hillen desgevraagd meegedeeld dat het strand van Sirte nogal ver buiten het rayon van die organisatie valt. Stuur er een helikopter op af! En dan komt Mark Rutte wel aan de Tweede Kamer vertellen dat kritiek daarop gratuit is.
Onze bloedeigen weerkundige
Iedereen klaagt over het weer maar niemand doet er wat aan. Hoewel: de laatste dagen, weken eigenlijk, is er weinig op aan te merken. Behalve dan voor de tuinliefhebbers, want het mooie weer brengt ook kans op nachtvorst met zich mee. Nachtvorst die flink wat schade kan toebrengen aan gewassen in de tuin die uit een ander klimaat komen en bloeien terwijl er nog kans is op vorst, zoals diverse kweekvormen van Magnolia –>.
Sante Brun kunnen we gerust onze bloedeigen weerkundige noemen.
Zie vandaag zijn SanteLOGie
‘Het lichaam van Clara’, magistrale roman Jan Siebelink
Boekbespreking door Sante Brun
Clara Hofstede, 61 jaar oud en sinds jaren alleenwonend in haar huis in de Buys Ballotstraat in Den Haag, heeft te horen gekregen dat haar hond zo ziek is dat hij zal moeten ‘inslapen’, en met die boodschap onderweg naar huis ontmoet zij de schrijver Oscar Sprenger, die het huis bekijkt waar Louis Couperus Eline Vere heeft geschreven. Sprenger deelt haar mee dat hij een boek schrijft dat Clara heet, een paar dagen later komt hij zelfs bij haar op bezoek en een poosje later stuurt hij haar een exemplaar van het boek.
De normale tijd is abnormaal
‘Acht uur, dus is het zeven uur. Wat is eigenlijk de normale tijd?’ Dat is een vraag die ik elk half jaar van diverse kanten krijg voorgelegd. Men veronderstelt dat iemand die ooit aan de quiz 2 voor 12 heeft deelgenomen (en verloren) zulke dingen wel zal weten. En verdomd, het is nog waar ook.
Nee, meneer Philips…
Toen ik de driekopper van Philips afgeprijsd zag staan bij de supermarkt Real in Deutschland kon ik niet wachten: voor de somma van 37.50 euri was ik eigenaar, hij was zwart met blauw en niet draadloos, maar het kopje paste precies op de oude draadloze. Waarna ik diezelfde blauwzwarte een dag later bij Kruidvat zag staan. Voor 35 euro. Ik heb nog overwogen er daar een van voor volgend jaar in te slaan. Waarna een gemene grijns over mijn gezicht trok. Nee, meneer Philips, ik ben wel gek, maar je kunt het ook te bont maken. En anders stop ik toch gewoon met scheren? Dan maar tuinkabouter.
Lees het complete verhaal op SanteLOGie
Mjam mjam
O ja, denkt Mark, terwijl hij enig eigeel uit zijn mondhoek veegt, ik moet even bellen met (mompelt twee namen) of die eventueel bereid zijn op Defensie en BZ te gaan zitten. Watte? Allebei de voicemail aan? Nou moe. Dan maar even regelen dat ik binnenkort ook eens een dagje naar Sardinië kan. Onze jongens een hart onder de riem steken. Kreeft, mjam mjam.
Meer over onze krijgshaftige jeune premier op SanteLOGie
Taylor
Door toevallige omstandigheden is Elizabeth Taylor de actrice van wie ik de meeste echte ‘voetafdrukken’ heb mogen aanschouwen. Ergens in de jaren negentig van de vorige eeuw bezocht ik de Mexicaanse badplaats Puerto Vallarta, waar Taylor en Richard Burton elk een huis hadden, door een brug over de straat met elkaar verbonden. Ik heb er een poosje naar staan gapen, ze was er, naar verluidde, al jaren niet meer geweest en het zag er ook niet echt uit als een pand waar een miljoenen verdienende Hollywoodster erg mee te koop zou willen lopen.
Geslachtsloos
|
In Best zijn oude wonden opengereten, nu de gemeente na jaren de ‘wereldpremière’ heeft georganiseerd van een in haar opdracht gecomponeerd muziekstuk ter herinnering aan het aldaar geïnitieerde homohuwelijk. De homowereld, in het bijzonder die rond de in Best gemaakte Gay Krant, heeft altijd een beeld gewild, De gemeente heeft dat niet aangedurfd, uit angst voor vandalisme. Het beleid aangaande kunst in de openbare ruimte in Best is sowieso nogal omstreden. De vraag is ook, wat onder openbare ruimte moet worden verstaan, want hoe moet de sculptuur van een minnekozend heterostel met een ‘geslachtsloze’ mannelijke helft in een voortuin in het hartje van het dorp worden opgevat? Lees de column op Manieren |
 |
Treurenburg
Handig, zo’n stadsplattegrond. Hij staat links van Café Treurenburg, vlakbij de Hedelse brug. Een stip vertelt waar je bent. Verdwalen hoeft niet. Toch kun je het spoor bijster raken. Het kompas op de iPhone van Joep Lennarts bracht hem naar de Maas.
Grind in m’n buik. Kiezelverdriet. Of is het van de sterke koffie in truckerscafé Treurenburg? Tweede kopje. Dit is de negentiende dag dat vriend en fotojournalist Joep vermist is. Op vrijdag 25 februari is hij tussen 04.00 en 05.30 uur van Den Bosch naar de Maas gereden. Nooit meer omgekeerd.
Lees de column in Bossche Kroniek van Eric Alink
Geen standpunt over ouwe moer
Wij hebben er helemaal geen mening over op na te houden hoe en wat iemand met zijn of haar lichaam doet en met datgene dat daar eventueel aan ontspruit, uiteraard opnieuw behoudens ieders verantwoordelijkheid voor de wet.
Smaad!
Mevrouw Ingrid Spapens-Reijnders, ex-ambtenaar van de gemeente Oirschot, overweegt volgens Eindhovens Dagblad een aanklacht wegens smaad tegen (eveneens) ex-wethouder Ted van de Loo voor diens uitlatingen in het tv-programma Zembla over de Brabantse megastallen.
Bij ‘overwegen’, denk ik altijd: schiet daar eens mee op, of geef maar meteen toe dat je overweging tot niks leidt.
Van de Loo beschuldigde Spapens van ‘lekken’ naar de boeren toe en van belangenverstrengeling, door het combineren van haar ambtenaarschap met een adviesbureau ten gerieve van die agrariërs.
Verder op Manieren
ING schrok zich te pletter
De Raad van Bestuur van de ING Bank moet zich te pletter zijn geschrokken van de reacties op zijn stommiteit (Ronald Plasterk in de Volkskrant van heden: ‘Top ING kan toch zelf nadenken’) met de bonussen, een woord dat daar trouwens opeens taboe lijkt te zijn. Bestuursvoorzitter Jan Hommen: ‘Variabele beloning’
Ik weet haast wel zeker, dat het politieke geharrewar dat daaruit voortvloeide, inclusief het gebazel van Jan-Cees de Jager, qua efect op de toplieden niet in de schaduw kan staan van de woede onder de klienteel.
Verder op Manieren
Kneuterige Knut
Kneuterige Knut, die onder een ongelukkig gesternte geboren ijsbeer in de Tiergarten van Berlijn, waarom zou je daar als medium überhaupt over schrijven, tenzij je, om met Jos Kessels te spreken, flipperkast wil zijn? Ja, waarom wordt de ‘pensionering’ van zeehondjes-Lenie in Pietersburen vermeld, als was ze de abdicerende Beatrix? Maar Knut dus. Sante Brun wijdt er een in memoriam aan, zij het wel op zijn manier.
Krijgsgehuil
Als je nog twijfelt, koop dan eens een paar keer De Telegraaf, deze week. Elke dag dat krijgsgehuil op de voorpagina. Je schaamt je dat je mens bent. Een woord ter ontnuchtering: Stel de drieste aanvallen van Sarkozy en Cameron, die als houwdegens niet onderdoen voor Khadaffi, leiden tot de overwinning van de pickuptrucks – dan willen de Fransen en de Britten toch zeker hun aandeel in de winst verzilveren door voorlopig de baas te blijven in Libië.
Volg deze gezonde redeneertrant verder op SanteLOGie
Tegen beter weten in naar La Rosa in Simpelveld
Les een: als je van een restaurant een kortingsbon in de bus krijgt, nooit gebruik van maken, kan niks zijn.
Les twee: 95 procent van de Italiaanse restaurants in Nederlands zijn geen Italiaanse restaurants.
En dat terwijl ik mezelf tot de gevorderden reken, les 50 al lang achter de rug. En dan toch naar zo’n ballentent toe gaan.
Het slachtoffer is ditmaal La Rosa.
Lees verder op SanteLOGie
The Father, boek bedoeld als film
Boekbespreking door Sante Brun
Vito Bruschini is een Italiaanse journalist die liefhebbert in geschiedenis, en zich graag mag aanschurken tegen de grote wereld van de Hollywoodfilm. Daar is natuurlijk geen bezwaar tegen. Ook niet tegen het feit dat hij zijn eerste roman feitelijk uit commerciële motieven heeft geschreven. Na Mario Puzo’s The Godfather – was iets dergelijks niet meer geschreven, had een vriend eens tegen hem opgemerkt, het werd tijd voor een ‘vervolg’.
Straks volgt (weer) de ontnuchtering
Na de eerste aanvallen volgt de ontnuchtering, zie onder meer Joegoslavië. Zonder grondtroepen geen overwinning, de oorlog gaat in essentie nog altijd over man tegen man en dat vinden moderne westerse soldaten steeds vaker ‘heel teleurstellend’.
Sante Brun zag Nieuwsuur en luisterde vannacht elk uur naar de radio.
Bevindingen op SanteLOGie