Archive for januari, 2011
Om ziek van te worden
De machines – al dan niet van vlees en bloed – bij zorgverzekeraar CZ hebben weer ijverig gewerkt. In december kregen wij de nota voor polis 2011, iets van 2800 euro. In één keer te betalen. Dat hebben we zelf zo gewild, want dan krijg je wat korting. Vonden evenwel de last, waarmee we door het kabinet werden opgezadeld te gortig. Wat dat betreft is deze ploeg geen haar beter of slechter dan zijn voorgangers hoor, want die Hoogervorst bij voorbeeld, heeft ons ook de nodige kunstjes geflikt – breek me de bek niet open.
Lees verder op Manieren
Hein van Dooren, verslaggever/columnist:
Mijn vrouw hoefde Boer zoekt vrouw niet meer, want ‘als ik een boerenlul wil zien, hoef ik de tv niet aan te zetten’, zei ze.
(ED)
Nosferatu. de brenger van de pest
Film, besproken door Sante Brun
Het filmwerk van Werner Herzog mag gerust ‘opmerkelijk’ worden genoemd. Ik heb laatst het setje dvd’s gekocht waarin Klaus Kinski een (hoofd)rol speelt – iedereen die een beetje ‘in film’ is denkt meteen aan twee van Herzog’s films: Fitzcarraldo en Nosferatu uit 1979. Beide films zeggen vooral veel over Herzog zelf: eigengereid, onnavolgbaar, vaak diepzinnig maar ook heel banaal. En wat Herzog, net als Fitzacarraldo, in zijn kop heeft, heeft hij nog lang niet in enig ander lichaamsdeel. Belangrijk criterium is ook: het kan Herzog absoluut niets schelen of iemand zelfs maar bereid is naar zijn film te kijken, laat staan hem goed te vinden. Dat maakt hem natuurlijk wel sympathiek, in vergelijking met filmmakers die alleen maar enorme dollartekens in de ogen hebben en uitsluitend denken aan eeuwige roem, en dus gladde kaskrakers maken waar met name de commerciële televisie mee vergiftigd is.
Mannen met stokskes
Aan wie de plaats van handeling – de Lange Vijverberg – ook deed denken was Johan van Oldenbarneveldt, die leunend op zijn stoksken, op diezelfde plek in 1619 onderweg was naar het schavot. De hoogleraren hadden ook mannen met stokskes bij zich, zag ik. En van daar is het maar een kleine stap naar de gebroeders De Witt die op bijna dezelfde plek, te weten Het Groene Zoodje, in 1672 levend gevild werden door het gepeupel, noem het de PVV avant la lettre, dat vond dat je met je poten van het koningshuis moet afblijven.
Op het Malieveld was het intussen een feest der herkenning.
Aangestuurd
Intussen hadden en hebben aan het CDA gelieerde ambtenaren ontdekt, dat als je de Amerikanen een beetje een duwtje geeft, ze zich gaarne inlaten met de Nederlandse politiek. Weet Rutte wel zeker dat CDA-bewindslieden als Verhagen en Hillen nog niet ambtenaren ertoe hebben gebracht van alles over hem te gaan klikken bij de CIA? Die ‘radicalen’ die vandaag de studentendemonstratie zouden verstoren, worden die niet aangestuurd vanuit dat gebouw op de hoek Lange en Korte Voorhout in Den Haag, op dringend verzoek van een ambtenaar van staatssecretaris Halve Zoolstra?
Paalschandaal in Best
Het Eindhovens Dagblad houdt onder zijn lezers in de Bestse wijk Wilhelminadorp een enquête over wat dreigt uit te groeien tot het paalschandaal. Het gaat om een kunstwerk, getiteld Ecoflat van Frank Mandersloot, dat ‘onomkeerbaar’ voor 83.000 euro is besteld op advies van een daartoe ingestelde commissie.
Ali B. op volle toeren
De resultaten van de inspanningen om tot elkaar te komen zullen weliswaar nooit de hitlijsten bestormen – maar leuk was het wel dat blank en zwart althans voor de camera’s van de Tros best wel in grote welwillendheid tezamen willen gaan. Eat that, Geert Wilders.
Het gezicht van Rosenthal
Minister Rosenthal trok een gezicht van: ‘Jongens, moet ik hier nou gaan staan toegeven dat wij er mede namens onze vriend Geert alle begrip voor hebben dat de Amerikanen geen kritiek kunnen verdragen op Israel, maar er misschien wel oor naar hebben om Afrikaanse rebellenleiders een kopje kleiner te maken? Omdat wij anders geen JSF’s krijgen en niet meer mogen aanzitten bij de G20? Dat willen jullie toch óók niet?’
Lees alles op SanteLOGie
Kwalijker dan wietlucht
De geheimzinnigheid rond de bedreigingen van burgemeester Fons Jacobs in Helmond en het beleid jegens de (tweede) coffeeshop Carpe Diem duurt onverminderd voort en heeft tot gevolg dat bestuurders en justitie steeds verder van huis raken.
Lees verder op Manieren
Arnold Karskens: ‘Groeten uit Kunduz’
‘Nederland wil een trainingsmissie sturen naar de Afghaanse provincie Kunduz. Maandag ben ik uitgenodigd voor de parlementaire hoorzitting. Alvast een voorproefje uit de eerste hand van het front.’
Lees verder op weblog van onafhankelijk oorlogsverslaggever Arnold Karskens
‘Nederland leest’ dit najaar Campert
De CPNB heeft Het leven is vurrukkulluk (1961) van Remco Campert uitgekozen voor de actie Nederland Leest, het komend najaar. Dit meldt nrc vanavond. Ik ben benieuwd of deze populaire en veelgeprezen, ironische roman de actie nieuw leven in zal blazen, want de afgelopen jaren ging het daarmee bergafwaarts.
Lees verder op Manieren
Boer zoekt vrouw met tractor
De boeren zijn vrijwel zonder uitzondering types die, voordat er datingsites op internet bestonden, hun diepste verlangens plachten te vervatten in contactadvertenties in dag- en weekbladen met de volgende, onveranderlijke tekst: ‘Boer zoekt vrouw met tractor – foto van tractor op erewoord retour’. Dezer dagen zag ik trouwens een nog directere variant: ‘Boer met kettingzaag zoekt vrouw met bos’. En laten we elkaar geen mietje noemen: de boeren van Yvon zijn gewoon op zoek naar een slaaf.
Schrijft Sante Brun, die niks snapt van de 5 miljoen kijkers, laat staan van het programma BZV, in SanteLOGie
Econoom bevrijdt zich van zijn vrouwen
Arnon Grunberg: Huid en haar – Boekbespreking door Sante Brun
Eerst maar eens de taalbehandeling van Arnon Grunberg. Dat gaat namelijk van kwaad tot erger. Dat hij als stijlmiddel het door elkaar mengen van tegenwoordige en verleden tijd hanteert, dat mag hem intussen vergeven worden. Maar als hij bedoelt ‘Hij keek hemmedelijdend aan’, maar schrijft: ‘Hij keek hemmeelijwekkend aan,’ dat kan ik dat niet goed rekenen. Ook niet als hij schrijft: ‘Hij behoorde tot een van de beste veertig Adam Smithkenners van de wereld.’ En waar ik ook behoorlijk aan moet wennen is dat Grunberg in het grootste deel van zijn nieuwste romanHuid en Haar een soort kinderboekenstijl hanteert.
De ware geschiedenis van de zelfbediening
Heb je dat verhaal weer, dat de zojuist overleden grootgrutter Albert Heijn, zijn ziel ruste in vrede, de uitvinder voor Nederland en koloniën van de zelfbedieningskruidenier zou zijn geweest. Die eer komt hem niet toe, en ook niet aan Dirk van de Broek, tegenwoordig in de Randstad bekend als Dirk, die wel Appie al voorging en al flink verdiend had aan zijn zelfbedieningswinkel toen Heijn er in 1951 mee begon.
Nee, de ‘uitvinder’ voor Nederland was Chris van Woerkom in Nijmegen. Of uitvinder – hij las er over in het Amerikaanse vaktijdschrift The Progressive Grocer en opende in november 1948 in de Nijmeegse Molenstraat de eerste zelfbedieningszaak in Nederland.
Zie ook de enthousiaste reacties en lees het hele verhaal op SanteLOGie
En hier meer Nijmeegse herinneringen van Sante Brun.
Nieuwskurk
Blijkbaar gaat bij de sociëteit (officieel: ‘internationaal perscentrum’) NIeuwspoort (journalisten, politici, woordvoerders, allen stevig geballoteerd) in den Haag soms de kurk op de nieuwsfles. Zelfs De Telegraaf moest vanmorgen een bericht uit dit nieuwscentrum inleiden met ‘naar nu pas bekend is geworden’. Op 16 december zijn daar tijdens een eindejaarsfeest twee mensen, een journalist van een vakblad en een rijksambtenaar opgepakt wegens cocaïnebezit.
Rel over boek (sex)leven Gulpense deken
In Limburg is een stevige rel aan de gang over twee journalisten, van wie één redacteur van Limburgs Dagblad / De Limburger, die een boek hebben geschreven over het wilde (sex) leven van wijlen de r.-k. deken Haffmans in Gulpen. De hoofdredacteur van de krantencombinatie wappert met een bepaling in de cao die dat, althans zijn ondergeschikte, zou verbieden. Sante Brun doet een en ander uit de doeken. Is de hoofdredacteur jaloers? |
De in 2007 overleden deken Haffmans. |
Hoog water
Mooie foto van hoog water bij Tiel van Jan van de Ven
Kruis
Peter van Straaten is altijd een tekenaar geweest die de grenzen opzocht. Zoals het betaamt. Een kunstenaar die daarvoor terugschrikt, brengt het meestal niet ver. Of het altijd even betamelijk was, wat hij produceerde, is een kwestie van smaak. Ik had er tot dusver nooit problemen mee, al vond ik wel dat de tekenaar zich vaak herhaalde.
Deze week ontving Van Straaten de Inktspotprijs voor de beste politieke tekening van 2010. Zonder hem dat te misgunnen, wil ik andermaal (dus niet voor het eerst) vaststellen, dat het beste van dit of van dat niet bestaat. Daarvoor is de selectie van eventueel in aanmerking komende objecten te afhankelijk van toevalligheden.
Maar laten we het eens over de bekroonde tekening-zelf hebben.
Zie daarvoor Manieren
Kruisvaarders
Geen enkel argument is voor iemand met een gezond verstand en een progressief-liberale politieke visie voldoende om ook maar één seconde te overwegen het voorstel van het kabinet-Rutte om 545 Nederlandse militairen naar Afghanistan te sturen. Die mensen worden daar door vrijwel iedereen gezien als een invasiemacht, en zelfs als ‘kruisvaarders’.